Tijdens mijn ontdekking in de tuin van de kleine vreemde draakjes die larven bleken te zijn, ben ik veel te weten gekomen over lieveheersbeestjes. Onder andere dat ze vaak binnenshuis overwinteren. Hoe leuk is het dan als je er inderdaad eentje aantreft in je eigen woonkamer?

Hij lag op de grond onder de kast, geen idee waar ‘ie ineens vandaan gekomen is. Eerst even bestuderen uiteraard… Ik leg ‘m op tafel en maak een paar foto’s, wat nog niet meevalt zonder macrolens. Wat is ‘ie klein! Aan de tekening op z’n kop is te zien dat het – hoera! – géén aziatisch lieveheersbeestje is, maar een inheemse. Hij heeft niet die grote M op z’n gezicht, maar allemaal losse kleine vlekjes. En aan de combinatie te zien van vierkante zwarte vlekken op z’n dekschild en een gele achtergrond, denk ik dat het een schaakbordlieveheersbeestje is.

  • schaakbordlieveheersbeestje
  • schaakbordlieveheersbeestje
  • schaakbordlieveheersbeestje

Er zitten kleine draadjes of pluisjes op z’n rug en pootjes, ik heb geen idee waar ‘ie zich verstopt had. Hij blijft aanvankelijk voor dood liggen, maar besluit dan toch maar om rond te gaan scharrelen. Hij gaat steeds harder rennen! Om niet te wachten tot ‘ie besluit om te gaan vliegen, pak ik ‘m voorzichtig op en zet ‘m in een plant. Moet ‘ie zelf maar even een fijn winterstekkie zoeken…

Slaap lekker, kleintje!